بیماری های مشابه

کراتوز سبورئیک (زگیل پیری)
کراتوز سبورئیک (زگیل پیری)
ضایعاتی شبیه به خال یا زگیل که رنگ های متفاوتی دارند، می توانند تیره باشند یا روشن و همرنگ پوست. این ضایعاتبا کمک هوش مصنوعی تشخیص افتراقی داده می شود، روش مراقبت و علائم و خطرات آن نوشته شده است روش درمان کراتوز سبوریک یا زگیل پیری

آکروکراتوزیس وریکوسی‌فرمیس
آکروکراتوزیس وریکوسی‌فرمیس
کراتوز وریکوزی (Acrokeratosis verruciformis یا AKV) یک بیماری نادر ژنتیکی پوستی با الگوی وراثتی اتوزومال غالب است که با ضایعات وریکوزی بر روی سطح پشتی دست‌ها و پاها مشخص می‌شود. این بیماری معمولاً در دوران کودکی بروز می‌کند، اما ممکن است تا دهه پنجم زندگی نیز ظاهر شود.

زگیل معمولی
زگیل معمولی
زگیل ها نتیجه رشد پوست و غشاهای مخاطی (داخل دهان یا اندام تناسلی) هستند که توسط ویروسی به نام ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شوند. زگیل های معمولی (verruca vulgaris) معمولاً در مناطقی از بدن که مستعد ضربه هستند، مانند آرنج، زانو و دست ها دیده می شود. این ویروس باعث ضخیم شدن لایه بالایی پوست می شود. آنها معمولاً بدون درد هستند و خود به خود از بین می روند، گاهی اوقات چند ماه یا تا چند سال طول می کشد تا برطرف شوند. راه های درمان زگیل معمولی، راه های مراقبت زگیل معمولی، راه های تشخیص زگیل معمولی

پوست خشک (خشکی پوست)
پوست خشک (خشکی پوست)
خشکی پوست که معمولاً به عنوان پوست خشک شناخته می شود، وضعیتی است که پوست خشن، پوسته پوسته شده و گاهی اوقات ترک می خورد. خشکی پوست در اثر عوامل محیطی مانند هوای سرد و حمام کردن مکرر و همچنین شرایط پزشکی مانند درماتیت آتوپیک (اگزما)، کم کاری تیروئید و سوء تغذیه ایجاد می شود. پوست خشک به دلیل کاهش چربی طبیعی در لایه بیرونی پوست ایجاد می شود که باعث از دست دادن آب پوست می شود. راه های مراقبت خشکی پوست، راه های درمان خشکی پوست، راه های تشخیص خشکی پوست

هیپرکراتوز لنسیلار پرستنس
هیپرکراتوز لنسیلار پرستنس
هیپرکراتوزیس لنیتیکولاریس پرستانس (Hyperkeratosis lenticularis perstans) که به نام بیماری فلگل (Flegel disease) نیز شناخته می‌شود، یک درماتوز نادر با علت ناشناخته است که با پاپول‌های کوچک، بدون علامت، اریتماتوز تا قهوه‌ای و هیپرکراتوتیک که به صورت متقارن در انتهای اندام‌ها پراکنده‌اند، مشخص می‌شود. ضایعات معمولاً کمتر از ۵ میلی‌متر قطر دارند و بیشتر در سطح پشتی پاها و انتهای تحتانی اندام‌ها ظاهر می‌شوند و عموماً کف دست‌ها، کف پاها و غشاهای مخاطی را درگیر نمی‌کنند. این وضعیت مزمن بیشتر در زنان شایع است و در دهه چهارم تا پنجم زندگی بروز می‌کند.

خرید اشتراک